گاهی در اثر افراط در خوردن و آشامیدن در فصل زمستان، اخلاط اضافی تجمع کرده و در اصطلاح در بدن فرسوده می‌شوند. گرمای بهار موجب متخلخل شدن بدن و روان گردیدن این اخلاط شده و همه رگ‌ها و اندام‌ها از آن خلط پر شده و بیماری‌های مربوط به فزونی این خلط بروز می‌نماید یعنی آن‌چه در اثر سرمای زمستان دچار جمود و سکون شده بود به حرکت درمی‌آید.
در این فصل بیماری‌هایی مانند آماس‌ها و التهاب‌ها (التهاب حلق و گلو و بیماری‌های دستگاه تنفسی) دمل‌ها و جوش‌ها و درد مفاصل بیشتر دیده می‌شود. بنابراین بهتر آن است که قبل از آن‌که این اخلاط با گرما و حرارت تابستان گداخته و منبسط شوند با تدابیر صحیح و به‌جا در فصل بهار از آن‌ها کاسته شود.
مطالب مرتبط:
بیماری‌های شایع فصل بهار/ از سرماخوردگی تا آبله مرغان